
22862 podróżnych przeczytało
Autor: Kate Zusmann
Godziny otwarcia |
Niedziela:
-
Poniedziałek:
-
Wtorek:
-
Środa:
-
Czwartek:
-
Piątek:
-
Sobota:
-
|
---|---|
Adres | Piazza S. Ignazio, Roma |
Kościół św. Ignacego Loyoli w Rzymie (Chiesa di Sant’Ignazio di Loyola in Campo Marzio) to wspaniałe barokowe arcydzieło, znane ze swojej kunsztownej dekoracji i unikalnych cech architektonicznych.
Zbudowany w XVII wieku, kościół został zaprojektowany przez wybitnych architektów, w tym Carla Maderna i Francesco Grimaldiego. Jego imponujące wnętrze zdobią misternie wykonane freski, elementy trompe-l’œil oraz słynne sklepienie z malowidłem „Apoteoza św. Ignacego” autorstwa Andrei Pozza.
Contents
ToggleKościół św. Ignacego Loyoli, powszechnie znany jako Chiesa di Sant’Ignazio, to jezuicka świątynia poświęcona założycielowi zakonu jezuitów – św. Ignacemu Loyoli. Historia kościoła sięga początków XVII wieku, kiedy jezuici postanowili wznieść okazałą świątynię ku czci swojego patrona. Budowa rozpoczęła się w 1626 roku pod nadzorem architekta Carla Maderna, który kierował pracami nad pierwotnym projektem kościoła aż do swojej śmierci w 1629 roku.
Po śmierci Maderna, projekt przejął Francesco Grimaldi, który wprowadził istotne zmiany do pierwotnych planów. Kościół został konsekrowany w 1650 roku, choć niektóre jego elementy pozostały wówczas jeszcze niedokończone. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech tej świątyni jest unikalny projekt architektoniczny, w szczególności zastosowanie perspektywy wymuszonej w nawie głównej – iluzji optycznej, która sprawia wrażenie, że przestrzeń jest znacznie większa niż w rzeczywistości.
Kościół św. Ignacego słynie z bogatego wystroju wnętrza. Na szczególną uwagę zasługuje sklepienie nawy, stworzone przez Andreę Pozza. Mimo braku rzeczywistej kopuły, artysta namalował fresk, który sprawia wrażenie jej istnienia, ukazując monumentalną „Apoteozę św. Ignacego”. W świątyni znajduje się także wiele kaplic ozdobionych wybitnymi dziełami baroku – rzeźbami autorstwa Pierre’a Legrosa i obrazami Andrei Sacchiego.
Jednym z najbardziej interesujących epizodów w historii kościoła było porzucenie planów budowy kopuły w połowie XVIII wieku z powodów finansowych. W zamian, Andrea Pozzo stworzył tzw. „kopułę iluzjonistyczną” (zwaną również „kopułą, która oszukuje wzrok”), malując na suficie realistyczne przedstawienie kopuły, które doskonale imituje przestrzenny efekt architektoniczny.
Mimo że kopuła nigdy nie została fizycznie zbudowana, kościół św. Ignacego Loyoli pozostaje wspaniałym przykładem rzymskiego baroku. Jest ważnym miejscem religijnym i kulturalnym w samym sercu Wiecznego Miasta. Przyciąga turystów z całego świata, którzy pragną podziwiać jego artystyczne skarby i architektoniczną pomysłowość. Dziś setki odwiedzających robi sobie pamiątkowe selfie w lustrze znajdującym się wewnątrz kościoła, z malowidłami na sklepieniu w tle.
Kościół św. Ignacego Loyoli w Rzymie to prawdziwa skarbnica barokowej sztuki i architektonicznych arcydzieł. Oto najważniejsze elementy, na które warto zwrócić uwagę:
Przeczytaj także o Panteonie w Rzymie, położonym zaledwie 5 minut spacerem od kościoła św. Ignacego.
Święty Ignacy Loyola, urodzony jako Íñigo López de Loyola w 1491 roku, był baskijskim kapłanem i teologiem, który założył Towarzystwo Jezusowe, znane jako jezuici. Ignacy odegrał kluczową rolę w katolickiej kontrreformacji i miał ogromny wpływ na umocnienie Kościoła katolickiego w czasach religijnych przemian.
Ignacy przeżył głębokie nawrócenie religijne podczas rekonwalescencji po odniesionej w bitwie ranie w 1521 roku. W tym czasie poświęcił się modlitwie i studiom, opracowując „Ćwiczenia duchowe” – zbiór medytacji, modlitw i rozważań mających pogłębiać więź z Bogiem. Ćwiczenia te stały się podstawą duchowości jezuickiej.
W 1540 roku Ignacy uzyskał papieską aprobatę dla Towarzystwa Jezusowego – zakonu duchownych i świeckich poświęconego edukacji, misjom i służbie Kościołowi. Jezuici szybko zyskali sławę dzięki działalności edukacyjnej, naukowej i misyjnej na całym świecie.
Święty Ignacy Loyola został kanonizowany przez papieża Grzegorza XV w 1622 roku, a jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 31 lipca. W ikonografii religijnej często przedstawiany jest z księgą – symbolem „Ćwiczeń duchowych” – oraz płonącym sercem, wyrażającym jego gorącą miłość do Boga. Święty Ignacy uznawany jest za wybitnego duchowego przewodnika oraz jedną z najważniejszych postaci chrześcijańskiego mistycyzmu i modlitwy kontemplacyjnej.
Przeczytaj także przewodnik po arcydziełach Borrominiego w Rzymie.
Autor: Kate Zusmann
Este sitio web utiliza cookies. Para más información, lea la política de cookies
Rzym.guide © 2025. Stworzone z miłością przez rzymskich ekspertów i przewodników.