23139 podróżnych przeczytało
Galleria Corsini znajduje się w XV-wiecznym Palazzo Corsini, położonym w dzielnicy Trastevere. Oryginalny budynek był przebudowywany w latach 1659–1689 i służył jako rezydencja królowej Krystyny ze Szwecji, która mieszkała w Rzymie od 1654 roku aż do śmierci w 1689 roku.
Ponadto muzeum sztuki jest częścią włoskiej kolekcji Arte Antica. Większość dzieł została przekazana przez rodzinę Corsini w XIX wieku.
Historia
XV-wieczny pałac w dzielnicy Trastevere służył jako rzymska rezydencja królowej Krystyny ze Szwecji, która zrzekła się tronu i mieszkała w Rzymie przez 35 lat. Obecnie Palazzo Corsini mieści oryginalną część zbiorów rzymskiej Galleria Nazionale d’Arte Antica, podczas gdy druga część znajduje się w Palazzo Barberini.
Większość eksponatów pochodzi od włoskich artystów z XVI i XVII wieku.
Budynek przeszedł na własność rodziny Corsini, gdy Lorenzo Corsini został papieżem w 1736 roku jako Klemens XII. Zlecił on architektowi Ferdinando Fudze przebudowę i rozbudowę pałacu.
W 1883 roku Galleria Corsini stała się pierwszą narodową galerią sztuki we Włoszech, a jej kolekcje zostały przekazane nowo utworzonemu Królestwu Włoch.
Obecnie część pałacu zajmuje Accademia dei Lincei. Biblioteka Akademii zawiera zbiór książek należących do kardynała Neriego Corsiniego. Dodatkowo w ogrodzie pałacowym mieszczą się dziś Ogrody Botaniczne Rzymu.
Warto również zobaczyć najlepsze restauracje w Trastevere z lokalną kuchnią włoską.
Co zobaczyć w środku – TOP 25 dzieł sztuki
- Disputa di Gesù fra i dottori – Luca Giordano: dynamiczna i barwna scena dyskusji Jezusa z uczonymi w Piśmie, ukazująca mistrzostwo kompozycji i koloru.
- Trittico (Wniebowstąpienie, Sąd Ostateczny, Zesłanie Ducha Świętego) – Beato Angelico: duchowa i szczegółowa interpretacja trzech kluczowych wydarzeń chrześcijańskich.
- Giuditta e Oloferne – Giambattista Piazzetta: dramatyczna scena ścięcia Olofernesa przez Judytę, pełna emocji i napięcia.
- Battesimo di Cristo – Alessandro Algardi: spokojna scena chrztu Chrystusa ukazująca duchowość i precyzję rzeźbiarską.
- Il supplizio di Prometeo – Salvator Rosa: pełna ekspresji scena męki Prometeusza, oddająca cierpienie i ruch.
- Madonna col Bambino – Orazio Gentileschi: delikatna i czuła scena Matki Boskiej z Dzieciątkiem, pełna światła i subtelnych tonów.
- San Sebastiano curato dagli angeli – Pieter Paul Rubens: potężna scena opieki aniołów nad św. Sebastanem, dynamiczna i barwna kompozycja.
- San Giovanni Battista – Caravaggio: dramatyczny portret św. Jana Chrzciciela z charakterystycznym światłocieniem.
- Venere raggiunge Adone morente – Jusepe de Ribera: wzruszająca scena Wenus przy umierającym Adonisie, pełna emocji i symboliki.
- Il tributo della moneta – Mattia Preti: szczegółowa scena rozmowy Chrystusa z faryzeuszami o podatku, mistrzowskie operowanie światłem.
- Polittico con Madonna con Bambino – Giovanni da Milano: spokojna i bogato zdobiona scena Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
- Madonna della paglia – Antoon Van Dyck: intymny portret Madonny z Dzieciątkiem, subtelność i emocjonalna głębia.
- Adorazione dei pastori – Jacopo Bassano: ciepła i barwna scena adoracji Dzieciątka przez pasterzy.
- Lo spuntino elegante – Christian Berentz: wyrafinowany martwa natura pełna detali i elegancji.
- Allegoria dei quattro elementi – Rosalba Carriera: alegoria żywiołów (powietrza, wody, ziemi i ognia) w delikatnym i symbolicznym stylu.
- Trono Corsini: okazały tron, symbolizujący przepych i rangę rodziny Corsini.
- Salomè con la testa del Battista – Guido Reni: dramatyczna scena z głową Jana Chrzciciela w rękach Salome, mistrzowska gra światła i emocji.
- La lepre – Hans Hoffmann: realistyczne przedstawienie zająca, dowód umiejętności obserwacji natury.
- Negazione di Pietro – Jusepe de Ribera: emocjonalna scena zaparcia się św. Piotra, ukazująca ludzką słabość.
- Madonna del latte – Bartolomé Esteban Murillo: delikatna scena karmiącej Madonny, ciepło i miękkość kompozycji.
- San Pietro liberato dall’angelo – Johann Heinrich Schönfeld: scena uwolnienia św. Piotra przez anioła, dynamiczna i emocjonująca.
- Il trionfo del poeta Ovidio – Nicolas Poussin: klasyczna kompozycja ukazująca triumf poety Owidiusza.
- Sacra Famiglia con san Giovannino – Fra’ Bartolomeo: harmonijna scena Świętej Rodziny z małym Janem Chrzcicielem.
- Sant’Agata risanata in carcere da san Pietro – Giovanni Lanfranco: wzruszająca scena uzdrowienia św. Agaty przez św. Piotra.
- Coppa Corsini, kantharos con Judicium Orestis: starannie wykonany antyczny kielich przedstawiający sąd nad Orestesem.
Święty Jan Chrzciciel autorstwa Caravaggia
Około 1605 roku Caravaggio stworzył dwa przedstawienia św. Jana Chrzciciela: jedno znajduje się w galerii w Kansas City, a drugie w Galerii Narodowej w Rzymie. Pierwszy obraz ma układ pionowy, natomiast drugi — poziomy. W rzymskiej wersji widoczny jest tylko jeden pień cyprysu po lewej stronie, podczas gdy scena z Kansas City ukazuje postać na tle bujnej roślinności. Niewątpliwie oba dzieła są imponujące.
Guido Reni z kolei namalował „Salome z głową św. Jana Chrzciciela” trzydzieści lat po Caravaggiu, w latach 1630–1635.
Boloński malarz przedstawił jedną z biblijnych scen z Nowego Testamentu. Salome, córka Herodiady, oczarowała Heroda Antypasa swoim tańcem podczas jego urodzin. W nagrodę władca obiecał spełnić jej życzenie. Za namową mściwej matki, Salome poprosiła o głowę Jana Chrzciciela, który wcześniej został uwięziony za krytykę małżeństwa Heroda. Obraz ukazuje chwilę, gdy głowa świętego zostaje wręczona córce.
Zobacz również listę dzieł Caravaggia, które można zobaczyć w Rzymie.
