
23037 podróżnych przeczytało
Wyspa Tyberyjska (wł. Isola Tiberina) to wyjątkowa część Rzymu, położona na tafli wody między prawym a lewym brzegiem rzeki Tyber (wł. Tevere). Ta zgrabna, łodziopodobna wyspa jest jedyną wyspą na Tybrze! Już od czasów starożytnych łączyła oba brzegi stolicy dzięki mostom.
Contents
ToggleRozmiar wyspy jest dość skromny: 270 metrów długości i 67 metrów szerokości; jej powierzchnia wynosi około 0,018 km². Dokładna lokalizacja geograficzna to: 41°53’27” N, 12°28’38” E.
Starożytna nazwa wyspy to „Insula Inter-Duos-Pontes”, czyli „wyspa między dwoma mostami”. Most Fabricjusza (wł. Ponte Fabricio, czyli „Most Fabricjusza”) łączy drogę prowadzącą na Pole Marsowe (łac. Campus Martius, wł. Campo Marzio) na lewym brzegu Tybru z północno-wschodnią częścią wyspy. Natomiast Most Cestiusza (wł. Ponte Cestio) umożliwia przejście z południowej części wyspy do dzielnicy Trastevere, położonej na prawym brzegu Rzymu.
Według legendy rzymski tyran Tarkwiniusz Pyszny, który rządził w VI wieku p.n.e., był tak okrutny, że Rzymianie obalili go i utopili w Tybrze. Jego ciało spoczęło na dnie rzeki, gdzie muł i osady utworzyły podwodny grób. Z czasem miejsce to wynurzyło się i przekształciło w Wyspę Tyberyjską.
Z powodu nienawiści do tyrana wyspa długo pozostawała niezagospodarowana. Dopiero w III wieku p.n.e. zdecydowano się założyć na niej szpital – Świątynię Eskulapa – w odpowiedzi na panującą zarazę.
Inna legenda głosi, że miejsce budowy świątyni nie było przypadkowe. Rzymianie zabrali w łodzi węża – starożytny symbol medycyny – i popłynęli Tybrem. Wąż opuścił łódź i wpłynął na wyspę, wskazując miejsce, gdzie Bóg Eskulap (łac. Aesculapius) chciał, by wzniesiono jego świątynię.
Historycy są zgodni, że świątynia została zbudowana ze względu na oddalenie wyspy od głównego obszaru zamieszkania Rzymian. Z czasem świątynia Eskulapa zdobyła duże znaczenie wśród mieszkańców, a Wyspa Tyberyjska zyskała status miejsca świętego. Brzegi wyspy zostały pokryte trawertynem, by nadać jej kształt łodzi, a w centrum ustawiono obelisk symbolizujący maszt.
W 998 roku cesarz rzymski Otton III zbudował na Wyspie Tyberyjskiej bazylikę ku czci czeskiego świętego Wojciecha z Pragi (łac. Adalbertus Pragensis). W XII wieku świątynia otrzymała obecną nazwę – Basilica di San Bartolomeo. Na początku XX wieku wyspa zyskała drugą nazwę – Isola di S. Bartolomeo. Most Cestiusza bywa również nazywany Ponte S. Bartolomeo.
W 1584 roku wyspa znów zasłynęła jako miejsce związane z medycyną – otwarto tu szpital (wł. Ospedale Fatebenefratelli), który funkcjonuje do dziś. Budynek znajduje się w zachodniej części Wyspy Tyberyjskiej i jest prowadzony przez Zakon Szpitalny św. Jana Bożego (wł. L’Ordine Ospedaliero di San Giovanni di Dio).
Starożytny obelisk został zniszczony w średniowieczu. W 1868 roku papież Pius IX polecił zastąpić go nową kolumną. Architekt Ignazio Jacometti stworzył pomnik ozdobiony posągami czterech świętych: św. Bartłomieja, św. Paulina z Noli, św. Franciszka i św. Jana. Fragmenty oryginalnego obelisku przechowywane są dziś w muzeum w Neapolu.
Na Wyspie Tyberyjskiej co roku od 1995 odbywa się letni festiwal filmowy „Isola del Cinema”. Od połowy czerwca do września mieszkańcy Rzymu oraz turyści mogą oglądać nowe filmy włoskie, europejskie i światowe na dużym ekranie w plenerze. Organizowane są również spotkania z przedstawicielami branży filmowej, wydarzenia poetyckie i literackie, konkursy filmów krótkometrażowych i wiele więcej.
Od połowy czerwca do końca lata, na nabrzeżu między wyspą a mostem Pons Cestius, odbywa się wieczorne targowisko z koktajlami, przekąskami i muzyką na żywo – nie przegapcie tej atrakcji!
Autor: Kate Zusmann
Este sitio web utiliza cookies. Para más información, lea la política de cookies
Rzym.guide © 2025. Stworzone z miłością przez rzymskich ekspertów i przewodników.